Sortowanie
Źródło opisu
IBUK Libra
(10)
Forma i typ
E-booki
(10)
Autor
Kierkuś Jarosław
(2)
Dunin-Wąsowicz Dorota
(1)
Jankowska Irena
(1)
Kaliciński Piotr
(1)
Obrycki Łukasz
(1)
Oracz Grzegorz
(1)
Rewers Bożena
(1)
Rubik Jacek
(1)
Semczuk Katarzyna
(1)
Syczewska Małgorzata
(1)
Szymczak Marek
(1)
Rok wydania
2020 - 2024
(1)
2010 - 2019
(8)
2000 - 2009
(1)
Kraj wydania
Polska
(10)
Język
polski
(10)
10 wyników Filtruj
E-book
W koszyku
Forma i typ
Wrodzone zakażenie wirusem cytomegalii jest przyczyną wad mózgu: polimikrogyrii/pachygyrii, heterotopii neuronalnej, schizencefalii hemimegalencefalii i gładkomózgowia, ponieważ okolica okołokomorowa z macierzą zarodkową jest miejscem bardzo intensywnego metabolizmu, proliferacji komórkowej i tutaj rozpoczyna się proces migracji neuronów. W następstwie infekcji cytomegalowirusowej wodogłowie jest mniej częste niż małogłowie. Wodogłowie powstaje w wyniku upośledzenia krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego na skutek zarastania wodociągu mózgu i zmian zapalnych w pajęczynówce. W następstwie pozapalnej atrofii mózgu może powstać wodogłowie zanikowe. Wynikiem ciężkiego wrodzonego zakażenia wirusem cytomegalii jest także porencefalia. Prawdopodobnie na skutek zakrzepu w aorcie płodowej zakażenie cytomegalowirusem powoduje również hydranencefalię. Wirus HCMV atakując tylne partie mózgu prowadzi do powstania niedorozwoju móżdżku i zwapnień w czwartej komorze. Techniki neuroobrazowania (MR, USG) umożliwiają rozpoznanie nawet w okresie prenatalnym neuropatologicznych zmian związanych z zakażeniem płodu cytomegalowirusem. Zwapnienia w okolicy okołokomorowej stwierdza się w 30-50% przypadków wrodzonego zakażenia wirusem cytomegalii, ale zwapnienia mogą być tez obecne w rdzeniu kręgowym.Zwapnienia w mózgu są widoczne są przede wszystkim w tomografii komputerowej. W badaniach neuroobrazowych można uwidocznić miejscową martwicę, krwawienie, częściej jednak stwierdza się przewlekłe uszkodzenia w wyniku infekcji: poszerzenie komór mózgu, gliozę substancji białej, zaniki, torbiele mózgu. W wyniku pozapalnej martwicy okołokomorowej powstają torbielki podwyściółkowe, które można wykryć ultrasonograficznie Także zmiany w naczyniach mózgowych spowodowane wirusem HCMV w postaci mineralizującej wasculopatii są widoczne w klasycznym badaniu ultrasonograficznym w postaci zmienionej echogeniczności nadmiernie szerokich naczyń jąder podstawy i wzgórza. Wyraźniej takie zmiany obrazuje badanie ultrasonograficzne z użyciem kolorowego Dopplera. Nieprawidłowości kory mózgowej (polimikrogyria/pachygyria, heterotopia, gładkomózgowie), agenezja ciała modzelowatego i zaburzenia mielinizacji są stwierdzane w obrazach rezonansu magnetycznego. Potwierdzeniem aktywnego bądź przebytego cytomegalowirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u noworodków i niemowląt są zmiany w badaniu ogólnym płynu mózgowo-rdzeniowego takie jak podwyższona cytoza z przewagą limfocytów (średnio 42 komórek /1mm3) i podwyższone stężenie białka (średnio 200 mg/dl). Najprawdopodobniej ze względu na obniżenie odporności komórkowej i humoralnej neuroinfekcja cytomegalowirusowa predysponuje noworodki i niemowlęta do innych zakażeń OUN wirusowych, bakteryjnych lub grzybiczych.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Podręcznik pt. „Ostra niewydolność wątroby” część I jest pracą zbiorową przygotowaną przez pracowników naukowych Instytutu „Pomnik-Centrum – Zdrowia Dziecka” w Warszawie. Informacje zawarte w podręczniku oparte są na aktualnej wiedzy naukowej oraz ogromnym doświadczeniu klinicznym Autorów - specjalistów z zakresu wielu dziedzin.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
przebadaną mutacją wykazującą wysoką specyficzność dla CD wydaje się polimorfizm genu NOD2/CARD15. Podkreśla się także rolę zaburzonej regulacji immunologicznej błony śluzowej jelit prowadzącej do nadprodukcji cytokin Nieswoiste choroby zapalne jelit (ang. inflammatory bowel disease – IBD) to przewlekłe schorzenia przewodu pokarmowego obejmujące chorobę Leśniowskiego – Crohna (ang. Crohn’s disease – CD) oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ang. Ulcerative colitis – UC) charakteryzujące się niekontrolowanym procesem zapalnym błony śluzowej jelit. CD dotyczy całego przewodu pokarmowego, od jamy ustnej po odbyt, natomiast UC ograniczona jest wyłącznie do jelita grubego. Patogeneza IBD nie została do tej pory poznana i najprawdopodobniej jest ona wieloczynnikowa. Uważa się iż do rozwoju stanu zapalnego jelit w IBD przyczyniają się zarówno czynniki immunologiczne jak i środowiskowe oraz predyspozycje genetyczne. Postuluje się monogenowe podłoże choroby, a najlepiej prozapalnych, takich jak tumor necrosis factor [TNF-alpha], interferon-gamma [IFN-gamma], interleukin-1 [IL-1], IL-6 i IL-12 indukujących niekontrolowany proces zapalny leżący u podstaw choroby. O istotnej roli czynników środowiskowych w rozwoju IBD świadczy większa zapadalność na CD i UC wśród mieszkańców dużych, zurbanizowanych miast. Choroba dotyczy głównie ludzi młodych, zarówno kobiet jak i mężczyzn w wieku 15-30 lat ale może pojawić się w każdym wieku, z drugim szczytem występowania między 50 a 70 rokiem życia. Podaje się iż ok. 10% przypadków IBD to pacjenci poniżej 18 roku życia. Ponieważ etiologia choroby jest nieznana, nie dysponujemy skuteczna metodą jej wyleczenia. Celem farmakoterapii jest zatem jedynie wprowadzenie pacjenta w remisję, jej podtrzymanie oraz zapobieganie nawrotom choroby. Chorzy latami cierpią z powodu nawracających bólów brzucha i przewlekłych biegunek trwająca najczęściej ponad 6 tygodni, często także z domieszką krwi w stolcu. Obserwuje się u nich spadek masy ciała, wystąpić mogą także objawy ogóle takie jak złe samopoczucie, brak apetytu lub gorączka oraz krwawienie z odbytu, bóle stawowe czy zmiany skórne. U dzieci z IBD, w wyniku niedożywienia może dojść do zahamowania wzrastania, upośledzenia dojrzewania płciowego oraz opóźnienia wieku kostnego. W przypadku CD, z powodu jej odcinkowej lokalizacji oraz różnej głębokości drążenia tkanki objawy choroby mogą być mniej charakterystyczne i mniej uchwytne niż w UC, co w konsekwencji utrudnia postawienie diagnozy, a objawy utrzymują się latami. Według kryteriów z Porto rozpoznanie IBD u dzieci oparte jest zarówno na objawach klinicznych jak i charakterystycznym obrazie w badaniu endoskopowym, radiologicznym oraz histopatologicznym. Każde dziecko, u którego podejrzewa się CD lub UC powinno mieć wykonane badania laboratoryjne oraz pełne badanie endoskopowe, obejmujące nie tylko kolonoskopię, ale także gastroskopię, łącznie z badaniem obrazowym jelita cienkiego. Wymagane jest pobranie licznych biopsji ze wszystkich segmentów jelita w celu dokładnej oceny histologicznej. Do uznanych metod leczenia IBD zalicza się postępowanie farmakologiczne, chirurgiczne oraz żywieniowe, szczególnie ważne u dzieci z CD. W farmakoterapii zastosowanie znalazły leki o działaniu immunosupresyjnym, przede wszystkim steroidy, ale także azatiopryna czy metotreksat. W ostatnich kilku latach coraz częściej stosowane są w leczeniu CD i UC monoklonalne przeciwciała przeciw TNF-α – infliximab i adalimumab.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Praca stanowiła rozprawę doktorska dotyczącą oceny skuteczności i bezpieczeństwa leczenia żywieniowego i biologicznego infliximabem dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Praca stanowi rozprawę doktorską, której celem jest opis fenotypu hemodynamicznego nastolatków z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym (NTP) i ocena częstości występowania rzekomego nadciśnienia tętniczego (sHT) u dzieci i młodzieży kierowanych do Kliniki Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Instytutu „Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka” z powodu podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego (BP) w pomiarach przygodnych oraz ocena ryzyka związanego z sHT na podstawie analizy prospektywnej adolescentów poddanych przez 12 ± 3 miesięcy wyłącznie leczeniu niefarmakologicznemu.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Praca stanowiła podstawę postępowania habilitacyjnego. Przewlekłe zapalenie trzustki (PZT) jest przewlekłym procesem zapalnym, powodującym postępujące i nieodwracalne włóknienie trzustki. Choroba przebiega z okresami remisji i zaostrzeń, prowadząc do stopniowego upośledzenia wewnątrzwydzielniczej i zewnątrzwydzielniczej funkcji trzustki. Przewlekłe zapalenie trzustki jest rzadko spotykaną chorobą u dzieci, chociaż w ostatnich latach zarówno w Centrum Zdrowia Dziecka, jak i w innych ośrodkach pediatrycznych obserwuje się stopniowe zwiększenie liczby chorych z PZT. U dzieci przyczyny PZT są różnorodne, m.in. mutacje genów, wady anatomiczne przewodu trzustkowego, zaburzenia metaboliczne, choroby dróg żółciowych i nie zawsze można je uszeregować w systemach TIGAR-O, czy M-ANNHEIM- klasyfikacjach przygotowanych z myślą o pacjentach dorosłych. U dużego odsetka pacjentów nie udaje się ustalić etiologii PZT, rozpoznaje się wówczas „idiopatyczne” PZT Zarówno w literaturze krajowej jak i zagranicznej brak jest zaleceń dotyczących diagnostyki i leczenia przewlekłego zapalenia trzustki u dzieci. Większość opracowań dotyczy pacjentów dorosłych, ze szczególnym uwzględnieniem alkoholowego PZT. Wiedza na temat postępowania z dzieckiem z PZT jest bardzo uboga, co wynika z braku dużej, jednorodnej grupy chorych dzieci. Grupa ponad 200 dzieci z przewlekłym zapaleniem trzustki będąca pod opieką Kliniki Gastroenterologii, Hepatologii i Zaburzeń Odżywiania IPCZD jest obecnie największą jednoośrodkową grupą w Europie. Stwarza to wyjątkową szansę na prześledzenie naturalnego przebiegu choroby oraz wpływu zastosowanego leczenia na ciężkość jej przebiegu. Cele pracy: a) badawcze 1. Retrospektywna analiza przyczyn przewlekłego zapalenia trzustki u dzieci oraz ocena wpływu czynników etiologicznych na ciężkość przebiegu klinicznego choroby. 2. Retrospektywna ocena skuteczności leczenia endoskopowego i chirurgicznego PZT u dzieci. 3. Retrospektywna ocena wzajemnej korelacji wyników endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW) oraz cholangiopankreatografii metodą rezonansu magnetycznego (MRCP- magnetic resonance cholangiopancreatography) u dzieci. b) praktyczne 1. Zaproponowanie schematu postępowania diagnostycznego i terapeutycznego z dziećmi z przewlekłym zapaleniem trzustki na podstawie doświadczeń własnych oraz danych literaturowych.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Praca stanowiła podstawę rozprawy doktorskiej. Balonowa walwuloplastyka aortalna wykonywana u noworodków z najcięższymi, zagrażającymi życiu postaciami zastawkowego zwężenia aorty jest uznaną metodą leczenia. Okres 25 letnich doświadczeń światowych w stosowaniu tej metody u noworodków stwarza podstawę do oceny wyników odległych i czynników decydujących o losie pacjentów. Celem opracowania była ocena wyników aortalnej walwuloplastyki balonowej wykonanej u noworodków z krytycznym/ciężkim zwężeniem zastawki aortalnej ze szczególnym uwzględnieniem: - Oceny bezpośrednich wyników anatomicznych i hemodynamicznych przezskórnej walwuloplastyki aortalnej u noworodków. - Oceny odległych wyników anatomicznych i hemodynamicznych przezskórnej walwuloplastyki aortalnej u noworodków. - Analizy ewolucji zmian anatomicznych zastawki aortalnej i dwudzielnej oraz zmian anatomicznych i czynnościowych lewej komory w okresie pozabiegowej kontroli pacjentów. - Ustalenie czynników mających wpływ na wyniki przezskórnej walwuloplastyki aortalnej u noworodków, w tym określenie czynników ryzyka nawrotu zwężenia zastawki aortalnej oraz powstania i narastania pozabiegowej niedomykalności aortalnej.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Autor
Forma i typ
W transplantologii narządów unaczynionych podstawowym lekiem stosowanym w podtrzymującej immunosupresji jest inhibitor kalcyneuryny - takrolimus, stosowany zazwyczaj w skojarzeniu z innymi lekami w tzw. terapii trójlekowej. Celem pracy było zbadanie, czy stężenie takrolimusu C0 ma niezależny od innych czynników wpływ na odległą czynność przeszczepu nerki u dzieci, mierzoną szacowanym wskaźnikiem filtracji kłębuszkowej (eGFR), czy zawężenie szerokiego zakresu stężeń w okresie dawkowania podtrzymującego (5-10 ng/ml) może zapewnić korzyści w odniesieniu do odległej czynności przeszczepu (mierzonej eGFR), czy można wskazać grupę pacjentów, dla których korzystne byłoby trwałe ograniczenie zakresu stężenia takrolimusu C0 oraz czy inne znane cechy kliniczne pacjentów modyfikują wpływ stężenia leku C0 na czynność przeszczepu nerki (eGFR). Praca stanowi rozprawę doktorską.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Praca stanowiła rozprawę doktorska dotyczącą charakterystyki fenotypowej i genotypowej szczepów Staphylococcus aureus izolowanych z dróg oddechowych pacjentów z mukowiscydozą.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Stan dotychczasowych badań dotyczących ruchu kręgosłupa człowieka podczas chodu wskazuje na pewne luki. Brak jest np. metod oceny ruchu kręgosłupa indywidualnego pacjenta, które mogą znaleźć zastosowanie w praktyce klinicznej, a jednocześnie być wykorzystane przy weryfikacji zaawansowanych modeli w badaniach doświadczalnych. Brak również jest prac badających w szczegółach w jaki sposób ruch kręgosłupa wpływa na zużycie energii podczas chodu. Niniejsza praca powstała w wyniku wieloletnich badań własnych nad ruchem kręgosłupa człowieka podczas chodu. Badania własne prowadzone były w szerokim zakresie zarówno na populacji osób zdrowych jak i u pacjentów z problemami neurologicznymi oraz ortopedycznymi. Wyniki tych badań przedstawiono na tle aktualnego stanu badań w prezentowanej pracy. Celem badań było m.in.: 1. Opracowanie metody pomiarowej pozwalającej na rejestrowanie opisanych ruchów odcinków kręgosłupa podczas chodu człowieka. 2. Weryfikację zasadności modelowania kręgosłupa podczas chodu jako sztywnego segmentu. 3. Opracowanie parametrycznego modelu kręgosłupa pozwalającego na symulację zmian energii potencjalnej i kinetycznej odcinków tułowia i segmentów kręgosłupa. 4. Wykorzystanie zaproponowanej metody pomiarowej i modeli parametrycznych do oceny energii mechanicznej (kinetycznej i potencjalnej) tułowia podczas chodu człowieka zdrowego oraz weryfikacja zjawiska „lustrzanego odbicia” tej energii. 5. Wykorzystanie zaproponowanej metody pomiarowej i modeli parametrycznych do oceny energii mechanicznej tułowia podczas chodu osób zdrowych i pacjentów z wybranymi jednostkami chorobowymi jak np.: niedowłady połowicze czy skoliozy.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej