Sortowanie
Źródło opisu
Księgozbiór
(2681)
IBUK Libra
(53)
Forma i typ
Książki
(2651)
E-booki
(53)
Czasopisma
(30)
Literatura faktu, eseje, publicystyka
(2)
Publikacje naukowe
(1)
Dostępność
dostępne
(2705)
tylko na miejscu
(219)
wypożyczone
(8)
nieokreślona
(3)
Placówka
Wypożyczalnia Ogólna
(611)
Dla pracowników AWF
(2066)
Czytelnia
(219)
Czytelnia - po rezerwacji
(39)
Autor
Engels Friedrich
(48)
Walczak Bogdan
(48)
Zgółkowa Halina
(48)
Marx Karl
(47)
Baraniecki Leszek
(41)
Basińska Teresa
(41)
Wolarski Wojciech
(41)
Sieroń Alfons
(29)
Maj Jan
(28)
Kalisz Helena
(24)
Paryski Witold Henryk
(20)
Szczepański Jan Alfred
(20)
Dziewulska Alicja
(19)
Borowa Ewa
(17)
Lenin Vladimir Il'ič
(16)
Stalin Iosif Vissarionovič
(16)
Plechanov Georgij Valentinovič
(14)
Cackowski Zdzisław
(13)
Koch Karl
(13)
Puszczewicz Krzysztof
(12)
Schaff Adam
(12)
Mączyńska Barbara
(11)
Poplewski Roman
(11)
Żukow J. M
(10)
Adamski Walerian
(9)
Kautsky Karl
(9)
Domagała Konrad
(8)
Pawlak Joanna
(8)
Sikorski Walerian
(8)
Suchodolski Bogdan
(8)
Bierut Bolesław
(7)
Germanówna Maria
(7)
Kruczek Zygmunt
(7)
Staeven Stanisława
(7)
Baley Stefan
(6)
Beer M
(6)
Brückner Aleksander
(6)
Chmielewski Zbigniew
(6)
Cornforth Maurice
(6)
Kowalski Włodzimierz T
(6)
Lubański Andrzej
(6)
Luksemburg Róża
(6)
Michalik Marian B
(6)
Nett Toni
(6)
Orłowicz Mieczysław
(6)
Owczarek Sławomir
(6)
Woynarowska Barbara
(6)
Łempicki Zygmunt
(6)
Adjukiewicz Kazimierz
(5)
Bernett Hajo
(5)
Błeszyński Kazimierz
(5)
Chorowiczowa Anna
(5)
Gomułka Władysław
(5)
Kasperczyk Tadeusz
(5)
Kossak Jerzy
(5)
Kurzyński Henryk
(5)
Mehring Franz
(5)
Paszkiewicz Ludwik
(5)
Reykowski Janusz
(5)
Rieder Hermann
(5)
Rojek Sławomir
(5)
Rudniański Stefan
(5)
Rzewuska Irena
(5)
Schmitz Josef N
(5)
Sinko Tadeusz
(5)
Skotnicki Jan
(5)
Spasowski Władysław
(5)
Wiatr Jerzy Józef
(5)
Witkiewicz Stanisław
(5)
Baczko Bronisław
(4)
Daniszewski Tadeusz
(4)
Darmochwał Tomasz
(4)
Domagała Alina
(4)
Góra Władysław
(4)
Góralewska Anna
(4)
Gąsiorowski Henryk
(4)
Głuchowski Władysław
(4)
Kalicka Felicja
(4)
Kelles-Krauz Michał
(4)
Kisiel Krzysztof
(4)
Koch K
(4)
Lis Jan
(4)
Maliniak Julian
(4)
Mao Tse-Tung
(4)
Markiewicz Stanisław
(4)
Markovič Radivoje
(4)
Mecner Krzysztof (1963?-2023)
(4)
Moszyński Kazimierz
(4)
Obodyński Kazimierz (1941-2015)
(4)
Piasecki Eugeniusz
(4)
Podgórecki Adam
(4)
Prokopiuk Jerzy
(4)
Romer Michał
(4)
Sedlaczek Stanisław
(4)
Słoniewski Edward
(4)
Wilczyński Jan
(4)
Zwoliński Tadeusz
(4)
zbiorowe Opracowanie
(4)
Świecki Andrzej
(4)
Żochowski Ryszard
(4)
Rok wydania
2020 - 2024
(26)
2010 - 2019
(117)
2000 - 2009
(217)
1990 - 1999
(273)
1980 - 1989
(269)
1970 - 1979
(374)
1960 - 1969
(387)
1950 - 1959
(397)
1940 - 1949
(201)
1930 - 1939
(171)
1920 - 1929
(187)
1910 - 1919
(49)
1900 - 1909
(19)
1890 - 1899
(5)
1880 - 1889
(2)
1870 - 1879
(1)
1850 - 1859
(2)
Okres powstania dzieła
2001-
(3)
Kraj wydania
Polska
(2508)
Niemcy
(141)
nieznany (xxr)
(22)
Wielka Brytania
(21)
nieznany (cs)
(8)
Szwecja
(5)
Austria
(4)
Węgry
(4)
Holandia
(4)
Rosja
(3)
Ukraina
(3)
Finlandia
(2)
nieznany (0dp)
(1)
Australia
(1)
Bułgaria
(1)
Dania
(1)
Indie
(1)
Iran
(1)
Japonia
(1)
Czechy
(1)
Stany Zjednoczone
(1)
nieznany (yu)
(1)
Język
nieznany (xxx)
(2037)
niemiecki
(311)
polski
(264)
angielski
(62)
rosyjski
(38)
czeski
(11)
węgierski
(6)
bułgarski
(1)
duński
(1)
francuski
(1)
słowacki
(1)
Temat
Marksizm
(157)
Sport
(123)
Polityka
(64)
Język polski
(48)
Encyklopedia polska
(47)
Filozofia
(47)
Turystyka
(38)
Wychowanie fizyczne
(37)
Psychologia
(34)
Ekonomia
(31)
Piłka nożna
(31)
Gimnastyka
(29)
Lekkoatletyka
(23)
Socjologia
(22)
Narciarstwo
(21)
Polska
(21)
Partie i ruchy komunistyczne
(20)
Partie i ruchy polityczne
(19)
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
(19)
Rehabilitacja
(19)
Historia
(18)
Historia sportu
(18)
Igrzyska olimpijskie
(18)
Kluby sportowe
(18)
Kultura fizyczna
(18)
Medycyna
(18)
Kultura
(17)
Niepełnosprawni
(17)
Psychologia sportu
(17)
Partie polityczne
(15)
Praca
(15)
Materializm dialektyczny
(13)
Pływanie
(13)
Sportowcy
(13)
Promocja zdrowia
(12)
Socjalizm
(12)
Komunizm
(11)
Historia powszechna
(10)
Biologia
(9)
Boks
(9)
Demokracja socjalistyczna
(9)
Gimnastyka lecznicza
(9)
Higiena
(9)
Zdrowie
(9)
Bibliografia
(8)
Grupy społeczne
(8)
Kampinoska, Puszcza
(8)
Kampinoski Park Narodowy
(8)
Medycyna sportowa
(8)
Młodzież
(8)
Nauka
(8)
Odżywianie
(8)
Prawo
(8)
Dziecko
(7)
Etyka
(7)
Gimnastyka na przyrządach
(7)
Kolarstwo
(7)
Materializm historyczny
(7)
Publicystyka polska
(7)
Rekreacja
(7)
Ćwiczenia fizyczne
(7)
Alpinizm
(6)
Edukacja
(6)
Encyklopedia
(6)
Gimnastyka sportowa
(6)
Gry i zabawy ruchowe
(6)
Materiały konferencyjne
(6)
Oświata
(6)
Parki narodowe
(6)
Pedagogika
(6)
Podręczniki
(6)
Rehabilitation
(6)
Ruchy społeczne
(6)
Sport clubs
(6)
Wioślarstwo
(6)
Biegi
(5)
Cybernetyka
(5)
Fair play
(5)
Fizjoterapia
(5)
Fizyka
(5)
Jazda konna
(5)
Mapy
(5)
Medicine
(5)
Organizacje sportowe
(5)
Osoby z niepełnosprawnością
(5)
Postawa ciała
(5)
Przewodniki turystyczne
(5)
Rehabilitacja zawodowa
(5)
Tenis
(5)
Turystyka górska
(5)
Unia Europejska
(5)
Wady rozwojowe
(5)
Żeglarstwo
(5)
Anatomia
(4)
Antropologia
(4)
Chód sportowy
(4)
Ekologia
(4)
Ekonomia polityczna
(4)
Genetyka
(4)
Gimnastyka artystyczna
(4)
Temat: czas
1901-
(11)
2001-
(4)
1901-2000
(3)
1801-1900
(1)
1989-
(1)
Temat: miejsce
Kampinoska, Puszcza (Polska)
(2)
Karkonoski Park Narodowy (Polska)
(2)
Polska
(2)
Puszcza Kampinoska
(2)
Warszawa (woj. mazowieckie ; okolice)
(2)
Afryka Środkowa
(1)
Europa Środkowo-Wschodnia
(1)
Kraje Unii Europejskiej
(1)
Płock
(1)
Radom (woj. mazowieckie)
(1)
Tatry (góry)
(1)
Unia Europejska
(1)
Warszawa (Polska)
(1)
Gatunek
Materiały konferencyjne
(5)
Czasopisma polskie
(4)
Informatory
(2)
Poradniki
(2)
Biografie [Typ publikacji]
(1)
Czasopisma [Typ publikacji]
(1)
Prasa sportowa
(1)
Słownik
(1)
Zjazdy [Typ publikacji]
(1)
Dziedzina i ujęcie
Historia
(2)
Kultura fizyczna i sport
(2)
Socjologia i społeczeństwo
(2)
Filozofia i etyka
(1)
Medycyna i zdrowie
(1)
2734 wyniki Filtruj
E-book
W koszyku
Forma i typ
Relacji z „nieludzkiej ziemi” znamy wiele, jednak wspomnienia Zbigniewa Lubienieckiego wyróżniają się wyjątkową narracją – „bohaterskiego” dziecka, które musiało stać się zbyt szybko mężczyzną. W wieku dziewięciu lat wyrwany z domu rodzinnego, po dramatycznych peregrynacjach zostaje przemocą dostarczony w bydlęcym wagonie do posiołku dla zesłańców w tajdze pod Archangielskiem. Kolejne doświadczenia wojenne wzmacniają wpojony mu przez ojca patriotyzm i upór w walce o siebie i swoją rodzinę. Zbigniew Lubieniecki idzie nawet dalej – bierze na swoich oprawcach odwet. Zbigniew Lubieniecki urodził się w 1930 roku w rodzinie arystokratycznej. Jego ojciec w latach 30. był komendantem Straży Granicznej, w 1939 roku zmobilizowany, trafił do niewoli sowieckiej i został rozstrzelany w Katyniu. Zbigniewa Lubienieckiego z matką i trzema siostrami w 1940 roku deportowano do obwodu archangielskiego. Zwolniono ich w 1941 roku na podstawie „amnestii” dla obywateli polskich, następnie uzyskali zgodę na wyjazd do Pierwomajska w Kraju Ałtajskim. Do Polski wrócili w 1946 roku, osiedlili się w Dębnie Lubuskim na Ziemiach Zachodnich. „Był nieprzeciętnie inteligentny, nie lubił chodzić do szkoły, miał bujną wyobraźnię, był bardzo pomysłowy, odważny, potrafił wyjść z każdej opresji i uparcie dążył do celu. [...] Zbigniew Lubieniecki, ukazując swoją wojenną biografię w konwencji przygody i zderzając ją z brutalnością syberyjskiego zesłania doświadczanego przez kilku-, kilkunastoletniego chłopca, wprawia czytelnika w zakłopotanie. Nasuwa się też pytanie: czy przedstawiona we wspomnieniach wizja tego świata, która dla Autora jest jedyną możliwą, rzeczywiście nie pozostawia alternatywy? Czy w sytuacji skrajnej jego amoralizacji nie ma miejsca na inne scenariusze?” Kaja Kaźmierska, z posłowia „Dzisiaj zacząłem pisać coś w rodzaju pamiętnika. Podobno czynność ta – w dzisiejszych czasach – nie należy do najbezpieczniejszych. Za jedno zbędne słowo odpokutować może nie tylko autor. Dlaczego więc piszę? Powiedzmy, że przez przekorę – mam przecież dopiero siedemnaście lat. W tym wieku podobno wolno być przekornym.” Zbigniew Lubieniecki, ze wspomnień (1947 rok)
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Lee Harvey Oswald, człowiek, który oddał śmiertelny strzał w stronę Johna Fitzgeralda Kennedy’ego, przez prawie trzy lata przebywał na terenie ZSRR. Dziewiętnastoletni zdemobilizowany żołnierz z prowincji, oczarowany marksizmem, demonstracyjnie zrzekł się amerykańskiego paszportu i w latach 1959-1962 mieszkał i pracował w Mińsku. Początkowa fascynacja z czasem jednak osłabła i Oswald, wraz ze świeżo poślubioną żoną Mariną Prusakową, wrócił do USA, by w 1963 roku na Dealey Plaza w Dallas dokonać zamachu na prezydenta Kennedy’ego.O trzech latach spędzonych przez Oswalda w ZSRR opowiada książka „Ślad motyla. Oswald w Mińsku”. Alaksandr Łukaszuk, autor książek poświęconych historii XX. wieku, tłumacz, dziennikarz i redaktor, dyrektor sekcji białoruskiej radia Swaboda, szczegółowo opisuje miński okres życia Oswalda.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Książka opowiada o sprawie Michaiła Chodorkowskiego, skazanego przez Sąd Rosyjski i umieszczonego w ciężkim więzieniu za sprzeciw wobec polityki Kremla. Opowiada o współczesnej Rosji, mówi o prawach człowieka i obywatela oraz analizuje sytuację prawną panującą w systemie jurysdykcyjnym, ekonomicznym i społecznym Rosji. Jest niezbędną pracą dla zrozumienia współczesnej polityki rosyjskiej i rosyjskiego społeczeństwa.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Poszukujesz efektywnych ćwiczeń z komunikacji międzyludzkiej do aktywizacji grupy? Nasz e-book "Mini Trening Komunikacji Interpersonalnej" to właściwa odpowiedź. Zaprojektowany dla tych, którzy pragną, by ich komunikat docierał skutecznie do innych, niezależnie od tego, czy są szkoleniowcem, nauczycielem czy pracują w biznesie. Zawiera 15 sprawdzonych zadań grupowych w trzech kluczowych obszarach: komunikacji werbalnej, aktywnym słuchaniu oraz mowy ciała. Łatwe do wdrożenia w domu, w szkole, w biurze i na szkoleniu; doskonałe do samorozwoju i edukacji. Rekomendowany dla specjalistów z zakresu edukacji i biznesu, ale również dla każdego pragnącego doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne. E-book ten jest dedykowany szkoleniowcom, trenerom (TUS), wykładowcom, psychologom, pedagogom, nauczycielom, doradcom zawodowym oraz mediatorom, ale także wszystkim, którzy pragną rozwijać swoje umiejętności komunikacyjne w praktyce.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Ksawery Pruszyński – klasyk polskiego reportażu, frapujący prozaik i utalen­towany publicysta – energicznie reagował na gęstniejącą codzienność lat 30., relacjonował wydarzenia wojenne, a później uczestniczył w mozolnej odbudowie świata. Narrator rzeczywistości. Autoportret odczytany to świeże spojrzenie na całość jego zróżnicowanego dorobku. Fragmenty reportaży, wspomnień, artyku­łów czy listów ułożone zostały w chronologiczną opowieść o pierwszej połowie XX wieku. Naziści przejmujący władzę w Niemczech, ulegająca przemianom Pa­lestyna, wojna domowa w Hiszpanii, wybuchy antysemickiej przemocy w Polsce, walki aliantów z siłami Hitlera na frontach II wojny światowej, proces tworzenia nowej rzeczywistości po Zagładzie – Pruszyński wszędzie był, wszystkiego do­świadczył i o wszystkim pisał. Dzieła będące kanonem literatury faktu współ­istnieją tu z tekstami zupełnie zapomnianymi, tworząc mozaikowe świadectwo czasów dawno minionych, ale których echo słyszymy do dziś.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Nakładem Wydawnictwa KWI Publishing udostępniono kolejną część Wielkiej Księgi Olimpiad Szachowych, autorstwa Krzysztofa Puszczewicza, pt. „IV Olimpiada Szachowa – Praga 1931” – wydanie drugie. Praskie Olimpiada dokumentuje wielkie dzieje polskich szachów olimpijskich i potwierdza supremację Polaków w rozgrywkach drużynowych na najwyższym szczeblu. Turniej był dla naszych zawodników prawdziwym testem umiejętności, ponieważ na starcie zgromadziła się rekordowa w historii ilość zespołów, w składach o wiele mocniejszych niż rok wcześniej. Swoją chęć udziału zgłosiły 22 kraje, ale do Pragi ostatecznie przyjechało 19 reprezentacji, gdyż zgłoszone wcześniej drużyny Belgii, Estonii i Finlandii, nie dojechały. Nie zabrakło oczywiście wielkich nazwisk, choćby Mistrza Świata Alechina, Bogoljubowa i Vidmara. Polacy wystąpili w niezmienionym składzie z Hamburga. "IV Olimpiada Szachowa – Praga 1931" zawiera wszystkie dostępne partie (tj. ponad 400). Najciekawsze, tradycyjnie już, zostały opatrzone komentarzami. Wszystkie rundy są szczegółowo opisywane i analizowane. Zupełną nowością jest próba oszacowania formy wybranych zawodników przed rozpoczęciem Olimpiady, poprzez analizę wyników zakończonych turniejów. Dzięki temu rzucamy światło na arenę szachową początku lat 30-tych i uświadamiamy sobie rozkład sił czołówki graczy.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Kolejna Olimpiada Szachowa odbyła się w Szwecji, a opiekę nad imprezą roztoczył król Gustaw V. Rekord warszawski nie został pobity i w Skandynawii zameldowało się dziewiętnaście zespołów. Przy stolikach szachowych ujrzano doskonałych szachistów jugosłowiańskich: weterana Kosticia, młode wschodzące „gwiazdy” w osobach Pirca i Trifunovicia. Na czele zespołu polskiego stanął ponownie Tartakower. Frydman P. i Najdorf zamienili się szachownicami względem Olimpiady warszawskiej. Po przerwie znów zagrali Appel i Regedziński. Niezwykle silnie prezentowała się ekipa USA! Główni faworyci wystąpili w składzie: Reshevsky, Fine, Kashdan, weteran Marshall oraz Horowitz. Oprócz ekipy USA, za faworytów uważano oczywiście Szwecję, Polskę, Czechosłowację, Jugosławię i zespół Węgier. Niespodzianki można było oczekiwać po zespole Holandii. Olimpiada w Sztokholmie wyróżnia się wyjątkowo wyrównaną walką wśród drużyn z pierwszej dziesiątki i potwierdza - po raz kolejny - świetną formę Polaków.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
W organizowanej przez ZSRR XII Olimpiadzie wzięła udział największa, jak dotąd, liczba zespołów – aż 34 państwa z trzech kontynentów. Miejscem przeprowadzenia Olimpiady był Centralny Teatr Armii Czerwonej w Moskwie, zaś sędzią głównym został arcymistrz Igor Bondarewski. Zespół gospodarzy walczył w podobnym składzie jak w Amsterdamie w 1954 roku: mistrz świata Botwinnik, Smysłow, Keres i Bronstein, którzy zamienili się szachownicami. Niestety już po raz drugi zabrakło czterokrotnego mistrza olimpijskiego, zespołu USA. Była to bardzo zacięta Olimpiada. Punkty zdobywało się z ogromnym trudem. Przeważająca ilość meczów kończyła się minimalnym zwycięstwem jednej ze stron lub remisem. W zespołowym rozrachunku drużyna ZSRR znów okazała się bezkonkurencyjna, lecz tuż za nią uplasowały się utytułowane zespoły Jugosławii, Węgier i Argentyny. Indywidualne rekordy bili Szabo i Larsen, którzy byli w życiowej formie. Najdorf nie był już tak skuteczny jak wcześniej, co odbiło się na wyniku jego drużyny. Rozgrywki podzielono na trzy finały A, B i C, co gwarantowało emocje w każdej z grup. Wyniki finałów B i C, były mniej przewidywalne i do ostatniej rundy trzymały w niepewności.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Następna, XIII Olimpiada na pewno nie była pechowa, bowiem przyniosła kolejne rekordy. Federacja Niemieckiej Republiki Federalnej postanowiła zorganizować Olimpiadę jako jeden z punktów obchodów 800-lecia założenia miasta Monachium. W rozgrywkach wzięło udział 36 państw i to nie z trzech jak poprzednio, ale z czterech kontynentów! Swój udział zgłosiły dwie ekipy afrykańskie: Tunezja i Południowa Afryka. Liczbę debiutantów, ale już nie z tego kontynentu, uzupełniły Portugalia i Liban. Po raz pierwszy od 1931 roku swój akces zgłosiła reprezentacja Hiszpanii, która spisała się w Monachium rewelacyjnie! Po sześciu latach przerwy pojawiła się ekipa USA, jak zawsze silna, ale bez swojej nowej gwiazdy, mistrza seniorów Stanów Zjednoczonych na rok 1958, zaledwie piętnastoletniego Roberta Fischera, najmłodszego arcymistrza na świecie! Większość ekip przyjechała do Monachium w bardzo silnych składach. Zespół ZSRR legitymował się szóstką arcymistrzów. Za faworytów, oprócz oczywiście ZSRR, uważano zespoły USA, Węgier, Jugosławii i Argentyny. W półfinałach doszło do niespotykanego wydarzenia, którego pechowym bohaterem był mistrz świata Botwinnik. Polscy zawodnicy grali lepiej Monachium niż w Moskwie, ale ich występ nadal należało zaliczyć do bardzo złych! Żaden z polskich szachistów, mimo gry w finale B, nie przekroczył 60%!
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
XIV Olimpiada „przebiła” swoim rozmachem i poziomem organizacji wszystkie poprzednie „Turnieje Narodów”! Stało się tak, gdyż Związek Szachowy NRD otrzymał wszechstronną pomoc nie tylko ze strony Komitetu Sportu NRD, ale również ze strony rządu. Zatem zniknęły wszelkie bariery finansowe! Ciężka praca organizatorów została nagrodzona i Olimpiada w Lipsku miała swoje rekordy. Łączna liczba widzów osiągnęła wartość około 80 000, reprezentowane były cztery kontynenty (dopiero po raz drugi), do walki stawiło się aż 40 reprezentacji, czyli o cztery więcej niż w Monachium. Zadebiutowały: Indonezja, Monako, Albania i Malta. Przybyło 232 zawodników, w tym jedna kobieta. Pani Renoy-Chevrier (Monako) była drugą w historii przedstawicielką płci pięknej walczącej na Olimpiadzie na równi z mężczyznami! Rozegrać miano 1600 partii, jednakże ostatecznie było ich 1593, bowiem 7 oddano walkowerem. Prawie wszystkie reprezentacje przyjechały w bardzo silnych składach, ale tylko ekipa ZSRR, jak zawsze, dysponowała sześcioma arcymistrzami. Do zespołu polskiego nominowano Bogdana Śliwę (mistrz Polski), Zbigniewa Dodę (wicemistrz Polski) i Jerzego Kostrę. Pozostali, czyli Andrzej Filipowicz, Kazimierz Plater i Alfred Tarnowski zostali wyłonieni drogą trudnych eliminacji, jakie odbyły się w Piotrkowie Trybunalskim.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
W 1970 roku, niemieckie Siegen stało się miejscem kolejnych rekordów olimpijskich. Przyjechały reprezentacje aż 64 krajów, choć finalnie dopuszczono do rozgrywek tylko 60 zespołów. W Olimpiadzie zadebiutowały: Japonia, Nowa Zelandia, Rodezja, Wyspy Owcze i wysepka Guernsey. Do udziału zgłoszono wszystkie drużyny w pełnych składach, ale ostatecznie Australia, Szwajcaria, Mongolia, Kuba, Meksyk i Czechosłowacja grały w piątkę. Kolejny pobity rekord dotyczył ilości zawodników - do gry zasiadło 360 graczy, w tym 35 arcymistrzów i 66 mistrzów międzynarodowych. Rozegrać mieli 2280 partii, ale ostatecznie 6 oddano walkowerem Spośród wszystkich drużyn, jedynie ekipa ZSRR dysponowała kompletem arcymistrzów, bowiem wiele krajów odmłodziło swoje składy na rzecz przebojowych mistrzów międzynarodowych lub nawet „zwykłych” mistrzów. W drużynie USA w końcu zagrali razem Fischer i Reshevsky, zabrakło jednak braci Byrne. Prezydium Zarządu Polskiego Związku Szachowego ustaliło skład drużyny olimpijskiej: Jerzy Kostro, Włodzimierz Schmidt, Zbigniew Doda, Jacek Bednarski, Jan Adamski, Andrzej Filipowicz.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Zmagania szachowe w Manili otworzyły nowy rozdział w historii szachów kobiecych. Skończyła się era dominacji tzw. „szkoły sowieckiej”. Na turnieju międzystrefowym w Borzomi, rozegranym w październiku 1990 roku, ani jednej szachistce sowieckiej nie udało się awansować do turnieju kandydatek. Dokonały tego Alisa Marić z Jugosławii i Chinka Xie Jun, znana z Olimpiady w Nowym Sadzie. Ale to nie koniec „rewelacji”. Na przełomie września i października, właśnie w Manili, Xie Jun pokonała Maję Cziburdanidze 8,5 : 6,5 w meczu o szachową koronę stając się dopiero drugą w historii „niesowiecką” mistrzynią świata! Pierwszą, jak pamiętamy, była Vera Menchik. Następnie w turnieju międzystrefowym w Suboticy (8 – 25 XI 1991 r.) bezprecedensowy sukces odniosły zawodniczki chińskie, z których cała trójka zakwalifikowała się do grona pretendentek! Dla Peng Zhaoqin, Qin Kanying i Wang Pin oznaczało to natychmiastowe otrzymanie tytułów arcymistrzowskich. Zastanawiano się wówczas, czy szkoła „sowiecka” nie została zastąpiona szkołą „chińską”!
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
XXXI Kongres FIDE, obradujący w Lipsku w 1960 roku, postanowił, że Bułgaria będzie traktowana priorytetowo wśród krajów starających o organizację kolejnej, XV Olimpiady Szachowej. Rozgrywki przeprowadzono w „czarnomorskiej Riwierze”, czyli w Złotych Piaskach znajdujących się 17 kilometrów od Warny. Do rozgrywek zgłosiły się 42 drużyny, jednakże w ostatniej chwili zrezygnowały z udziału Chile, Kolumbia i Liban, natomiast Ekwador i Indonezja nie przybyły na miejsce. Podobnie jak w Monachium 1958 i w Lipsku 1960, reprezentowane były cztery kontynenty. Rekord lipski nie został pobity i ostatecznie zagrało tylko 37 drużyn. Za to najsilniejsze ekipy zjawiły się w komplecie. Łącznie rozegrano 1444 partie. Miało ich być 1452, ale 8 oddano walkowerem. Tym razem ekipie ZSRR zwycięstwo przyszło o wiele trudniej niż na poprzednich Olimpiadach. Przez blisko połowę dystansu nie potrafiła oderwać się od swoich rywali. Nawet sami sowieccy szachiści i dziennikarze obecni w Złotych Piaskach stwierdzili, że zwycięstwa na Olimpiadzie są coraz trudniejsze.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Już trzeci raz, po Ameryce Północnej (Folkestone 1933) i Ameryce Południowej (Buenos Aires 1939), Olimpiada została zorganizowana poza Europą, ale po raz pierwszy w Azji. Miało to też swój symbol, bowiem Azję uważano za kolebkę szachów. Egzotyczne miejsce Olimpiady, szeroko zakrojona akcja propagandowa na całym świecie zrobiły swoje i w Tel Awiwie padł nowy rekord frekwencji. Przyjechały reprezentacje pięćdziesięciu krajów, udział wzięło 294 zawodników, w tym 31 arcymistrzów i 40 mistrzów międzynarodowych. Rozegrano 1818 partii, zamiast 1820, bowiem dwie oddano walkowerem. W każdym razie liczba rozegranych pojedynków „niebezpiecznie” zbliżyła się do 2000! Na posiedzeniu Polskiego Związku Szachowego, nominowano na kierownika ekipy olimpijskiej K. Kryńskiego, zaś kapitanem został Andrzej Filipowicz. Na podstawie wyników mistrzostw Polski wytypowano kadrę olimpijską, a o powołaniu do drużyny, dodatkowo zadecydował rezultat w międzynarodowym turnieju w Polanicy, jaki odbył się w dniach 9 – 27 sierpnia 1964 roku. Autor wykorzystał bogate źródła, w tym niezwykle cenne sprawozdania i komentarze z tamtych lat, m.in.: A. Filipowicza, W. Litmanowicza czy I. Bondarewskiego. Wzorem poprzednich części, oprócz bardzo szczegółowych opisów wyników rund, analiz pozycji na szachownicach i zmian kolejności w tabeli, znajdziemy w książce biografie wielu wybitnych, ale i mniej znanych zawodników, którzy zapisali się swoim uczestnictwem na kartach historii. Wspomnienie w Wielkiej Księdze Olimpiad Szachowych o dokonaniach tych mniej znanych graczy, może być jedynym szachowym śladem jaki po sobie pozostawili.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Zorganizowana w Hawanie, kolejna Olimpiada Szachowa, przeszła do historii, jako jedna z najlepiej zorganizowanych! Zawody zostały przeprowadzone w luksusowym hotelu „Habana Libre”, gdzie także zakwaterowano zawodników. Na czele Komitetu Organizacyjnego stanął osobiście Fidel Castro, a członkami zostali m.in. prezydent Kuby Dorticos. Do XVII Olimpiady zgłoszono 301 zawodników, ale ostatecznie do stolików szachowych zasiadło 294, czyli w ilości tej, jaką można było oglądać dwa lata wcześniej w Tel Awiwie. Wśród nich było 38 arcymistrzów i 45 mistrzów międzynarodowych! Planowano rozegrać 1944 partie, finalnie było ich 1924, bowiem aż 20 oddano walkowerem! Na posiedzeniu Polskiego Związku Szachowego ustalono skład polskiej ekipy olimpijskiej. W skład drużyny weszli: mistrz międzynarodowy Jacek Bednarski, mistrz międzynarodowy Zbigniew Doda, Jerzy Kostro, mistrz międzynarodowy Bogdan Śliwa, Witold Balcerowski i Andrzej Filipowicz. Kompletem arcymistrzów dysponowała nie tylko ekipa ZSRR, ale i jugosłowiańska. Drużyna USA przyjechała w niezwykle silnym składzie: R. Fischer, Byrne, Benkö, Evans i Rossolimo. Czterema arcymistrzami dysponowały Węgry i Czechosłowacja! Na czele Rumunii wystąpił coraz silniej grający Gheorghiu.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
XVIII Olimpiada Szachowa została zorganizowana w południowo-wschodniej Szwajcarii, w liczącym około 30 tysięcy mieszkańców miasteczku malowniczo położonym nad jeziorem Lugano, od którego przejęło swoją nazwę. Co prawda do Lugano przyjechała rekordowa liczba 41 arcymistrzów i 55 mistrzów międzynarodowych, ale turniej niechlubnie „zasłynął” z niedogodności miejsca gry. Problem był na tyle poważny, że stał się powodem rezygnacji z uczestnictwa jednej z najciekawszych person tej olimpiady. Do Lugano przyjechały 53 reprezentacje! Ponieważ zjawiła się także Australia, były reprezentowane, podobnie jak w Tel Awiwie, wszystkie zamieszkane kontynenty. Zadebiutowały Andora, Kostaryka, Singapur i Wyspy Dziewicze. 314-tu zawodników miało rozegrać 1912 partii. Ostatecznie liczba ta wyniosła „tylko” 1906, bowiem 6 oddano walkowerem. Niełatwe do rozwiązania zadanie miał Polski Związek Szachowy przy ustalaniu składu reprezentacji polskiej. Przyczyną trudności były zaskakujące wyniki XXV Mistrzostw Polski.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Kolejną, XXI Olimpiadę zorganizowała Francuska Federacji Szachowa. Rozpisany we Francji przetarg na przeprowadzenie tej wielkiej imprezy wygrał kurort Nicea. Niestety, Komitet Organizacyjny pod kierownictwem Raoula Bartolo nie sprostał w pełni wszystkim wyzwaniom, jakie niesie przygotowanie tak gigantycznego turnieju. Przy XXI Olimpiadzie figurowały 73 zespoły i rekord ze Skopje został znacznie przekroczony. Czołówkę Olimpiady pod względem siły rankingu jej zawodników, stanowiły w kolejności drużyny: ZSRR, USA, Jugosławii, Węgier, RFN, Czechosłowacji, Bułgarii, Argentyny, Holandii i Izraela. Z ważnych absencji warto wskazać brak mistrza świata, Roberta Fischera, który od zdobycia tytułu nie uczestniczył w żadnych rozgrywkach szachowych oraz Roberta Hübnera, niemogącego dojść do siebie, po pełnym konfliktów ćwierćfinałowym meczu pretendentów z Tigranem Petrosjanem. Do najbardziej „barwnych” postaci Olimpiady należał 64. letni Mieczysław Najdorf. Okazał się nieoczekiwanie jednym z najstarszych uczestników! Polski zespół reprezentowali: Włodzimierz Schmidt, Zbigniew Doda, Krzysztof Pytel, Jerzy Kostro, Jan Adamski i Jerzy Pokojowczyk. Na trenera i kapitana drużyny nominowany został mistrz Stefan Witkowski, zaś kierownictwo nad całą reprezentacją objął wiceprezes Polskiego Związku Szachowego Stefan Furs.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Wołodymyr Rafiejenko w kunsztowny i nieszablonowy sposób podejmuje temat wojny, która nieodwracalnie zmieniła jego ojczysty region. Odkąd do alegorycznego miasta Z na wschodzie Ukrainy zawitało wojenne piekło, przestały tu obowiązywać prawa boskie i ludzkie. Ukraińcy z Donbasu mierzą się nie tylko z realiami rosyjskiej okupacji, lecz także zaburzeniami czasoprzestrzeni i zjawiskami paranormalnymi. Od trudnych wyborów, których muszą dokonać bohaterowie Najdłuższych czasów, zależeć będą nie tylko ich własne losy, lecz także przyszłość całej Ukrainy i Rosji oraz Związku Radzieckiego, który co prawda upadł, ale nie do końca.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Zbiór esejów wybitnego ukraińskiego intelektualisty Mykoły Riabczuka, od marca 2014 roku także przewodniczącego jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Jak określa w przedmowie do polskiego wydania autor, Syndrom postkolonialny to „szkice dotyczące nie tylko stosunków ukraińsko-rosyjskich, ale także ukraińsko-ukraińskich (ukraińsko-„kreolskich”); artykuły poświęcone nie tylko problemom politycznym, związanym z kolonializmem i jego dziedzictwem, ale także – w pierwszym rzędzie – problemom kulturowym (w najszerszym tego słowa znaczeniu) i psychologicznym.”
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Świadectwo imponujące – wiele tysięcy stron pokrytych gęstym maczkiem – powstawało codziennie przez 34 lata. A w nim utrwalona wspólna historia Polaków i Litwinów. Autor dzienników, Michał Römer (prawnik, publicysta, działacz społeczny i polityczny, wolnomularz) był postacią znakomitą. Wyprzedzał swój czas, umiał wyjątkowo celnie uchwycić istotę otaczającej go rzeczywistości. Dzięki niemu dziś można zrozumieć polsko-litewskie doświadczenie XX wieku. 6-tomowa edycja dzienników Michała Römera, obejmująca lata 1911–1945, przedstawia – obok spraw największej wagi – także codzienność epoki, sprawy społeczne i obyczajowe. Autor w tomie IV opisuje nowo powstałe państwo polskie i Litwę, wielkie postaci, które je tworzyły, relacjonuje najważniejsze wydarzenia wojny polsko-bolszewickiej, szczegółowo przedstawia akcję gen. Żeligowskiego na Wileńszczyźnie, a następnie życie polityczne i intelektualne w Kownie, dokąd przenosi się w 1920 roku.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej